De Energie van Lyme Artikel 1

Rondom de ziekte van Lyme bestaat mogelijk het grootste grijze gebied uit de gehele medische wetenschap. Men is er, na veertig jaar, inmiddels achter dat de kwaal wordt veroorzaakt door een tekenbeet.

Althans – dat is wat er naar de buitenwereld wordt gecommuniceerd.

Maar is dat wel de complete uitleg?

Verhalen van (ex-)Lymepatiënten gaan door merg en been. Hun leven veranderde ineens drastisch door de onbegrepen tekenziekte; vrolijke levensgenieters worden angstige en oververmoeide hoopjes mens. De gang naar de huisarts is op een gegeven moment even gebruikelijk als het wekelijkse boodschappen doen was. Bij de huisarts wordt meestal wel iets gevonden, maar als je ‘te laat’ bent, komt het woord Lyme niet eens ter sprake. Verschillende ontstekingen (veroorzaakt door Lyme) zijn zichtbaar, maar de aanstichter duikt onder en zal met geen mogelijkheid meer te vinden zijn op de Nederlandse standaard-testmanieren. Zo blijft de patiënt ronddolen in een mallemolen van medisch onbegrip. En zolang het besef van de Lyme er niet is, zal er ook niets veranderen.

Na veertig jaar

Ruim veertig jaar na de eerste, ‘geregistreerde’ gevallen van de tekenziekte, in het Amerikaanse stadje Old Lyme, waar levenslustige kinderen ineens massaal artritis-achtige klachten kregen (één van de inmiddels vele symptomen van Lyme, dat net als het nu zo belangrijke coronavirus in staat is om te muteren in een andere vorm), is er nog steeds geen ‘vaccin’ of honderd procent werkend ‘antibioticum’. We kunnen dus zoetjesaan wel vaststellen dat de knappe medische en farmaceutische koppen nog geen idee hebben van wat er bij Lyme precies gebeurt. De doofpot wordt in alle haast aangesleept — het is natuurlijk pijnlijk dat er nog steeds geen duidelijke oorzaak of een duidelijk ‘tegengif’ op de markt is.

Een verzwakt immuunsysteem door Lyme

Bij het bestuderen van Lymegevallen zijn er een aantal factoren die telkens terugkeren en zodoende het onbegrip van de medische wereld verklaren. Lymepatiënten hebben veelal een verzwakt immuunsysteem: meisjes die ineens ziek werden na een baarmoederhalskanker vaccinatie, jonge mannen die in zware industrie werkten en kinderen van Lymepatiënten die na verloop van tijd zelf met de borreliabacterie (het belangrijkste bestandsdeel van Lyme) te maken kregen.

Of denk aan gestreste, jonge professionals, die hun veertigurige werkweek jarenlang combineerden met sociale verplichtingen en verenigingsactiviteit, daarbij geen aandacht schenkend aan hun eigen lichaam en geest. Nu kan men de tekenbeet opvoeren als boosdoener van het verzwakte immuunsysteem: vandaar de statistiekjes over ‘zoveel procent van de teken draagt bacteriën met zich mee’ en ‘er zijn steeds meer teken, dus pas op voor Lyme’. Alleen, we weten ook dat teken al sinds de beginjaren van de aarde (of in ieder geval kort daarna) onderdeel uitmaken van deze planeet. Hoezo bestaat Lyme dan pas sinds de jaren zeventig?

Andere factoren spelen ook mee!

Voeg aan de bovengenoemde factor van het verzwakte immuunsysteem ‘voeding’, ‘erfelijkheid’ en ‘stress’ toe en het hele Lymeverhaal krijgt pardoes een compleet andere wending. Want sinds wanneer eet de aardbewoner zwaar bewerkt voedsel? Is het toeval dat Lyme een steeds ‘groter probleem’ wordt in een tijd waarin de maatschappij onvergeeflijk en te allen tijde aanwezig (social media) is? Krijgen bepaalde ziektemakers, die bekend staan bij Lyme, wellicht de mogelijkheid om zich in genetisch materiaal te vestigen?

Volgens de ‘tekenbeettheorie’ zou men Lyme enkel kunnen oplopen als een besmette teek zich aan jou vergrijpt. Als bovengenoemde factoren aan het verhaal worden toegevoegd, wordt het plaatje echter ineens een stuk duidelijker. Kan het zijn dat een gezond mens, die geest en lichaam in balans houdt dankzij goede voeding, een gezonde regulering van maatschappelijke prikkels en de variabele van het al dan niet erfelijk doorgeven van bepaalde ziekten, geen enkele kans maakt om Lyme op te lopen? Sterker nog, kan het zijn dat deze mens wel tienmaal door een besmette teek kan worden geprikt, om fris als een hoentje door te wandelen zonder dat er fets aan de hand is?

De waarheid boven tafel willen krijgen

Als ik in deze voorgaande zeshonderd woorden al zulke vragen kan stellen, die voortgekomen zijn uit enkel observaties en waarnemingen van de verhalen van Lymepatiënten en het onbegrip rondom de ‘tekenziekte’, waarom kan de medische wereld zulke vragen dan niet stellen? Waarschijnlijk omdat wij onder het kopje ‘medische wereld’ mannen en vrouwen in witte labjassen verstaan. Mensen die twintig van hun eerste vijfentwintig levensjaren in de schoolbankjes hebben doorgebracht, om na hard werk het zuurverdiende papiertje op te halen. Wie zegt ons dat de medische wereld daarbij ophoudt? Wie heeft het kadertje om het begrip ‘medische wereld’ geplaatst waardoor een ziekte als Lyme momenteel nog altijd ‘ongeneesbaar’ is? Er zijn mensen die genezen van Lyme. Soms wordt er een vloot antibiotica ingegooid — dat lijkt vooral een dempmiddel in plaats van een oplossing, aangezien er voldoende voorbeelden zijn van Lymepatiënten die alleen maar zieker werden na een kuur. De mensen die genezen, zijn over het algemeen niet onder de indruk van labjassen, willen zelf de waarheid boven tafel krijgen en blijven doorzoeken tot ze verschillende antwoorden uit verschillende hoeken hebben gekregen.

De ziekte van Lyme lijkt een wake-up-call te zijn VOOr degene die te maken krijgt

Lyme is een wake-up-call

Het gebrek aan energie wat veroorzaakt wordt door de aanwezigheid van de borreliabacterie, lijkt haast een knipoog naar de plaatsen in het lichaam die door de jaren heen te weinig aandacht hebben gekregen: het wattenhoofd, de ontstekingen in vitale organen, de artritisklachten. De verstoorde energie in de bepaalde lichaamsdelen zorgt ervoor dat ziektemakers meer kans krijgen om toe te slaan.

De ziekte van Lyme lijkt een wake-up-call te zijn voor degene die ermee te maken krijgt, Veelal worden vragen als: wat doe ik in het leven dat mijn lichaam is verzwakt?

Op welke punten kan ik mijn lichaam ontlasten?

Zodra er antwoorden opduiken, komt de patiënt in zijn eigen kracht te staan. Die energetische kracht kan sterk genoeg zijn om de bacterie de baas te worden. Het goed bijvullen van de geleden tekorten is daarbij van groot belang, evenals het opruimen van de aangerichte schade (oftewel ontgifting).

Nodig: samenwerking

Zolang de maatschappij het kadertje rondom de medische wereld in stand houdt, zal er geen reguliere oplossing komen voor de ziekte van Lyme. Tot die tijd zal de onwetendheid worden gevoed door het idee dat Lyme enkel en alleen veroorzaakt wordt door een tekenbeet. Tot die tijd zullen Lymepatiënten door de labjassen in hoge mate van het kastje naar de muur worden gestuurd, om na elk bezoek aan de huisartsenpraktijk of het ziekenhuis onverrichter zake huiswaarts te keren. Samenwerking tussen enerzijds wat de maatschappij erkent als medische wetenschappers en anderzijds dat waar de maatschappij meestal haar neus voor ophaalt — energetische therapie kan een probleem dat onoplosbaar wordt genoemd wellicht in sneltreinvaart verhelpen.

De ziekte van Lynte wordt een steeds groter probleem. De mens wordt een steeds groter probleem voor zichzelf. Het is aan jou om de puntjes te verbinden.

Een werkelijke eye-opener op het vlak van Lyme is het “Holistisch handboek voor de ziekte van Lyme van ziekte naar genezing” van de holistisch energetisch therapeut Ludzer de Boer.